Farklılaştırılmış Eğitim Nedir?
Aynı yaştaki çocuklar, beden, hobiler, kişilik ya da yemek tercihleri açısından benzer olduklarından daha fazla öğrenmeye gelince hepsi aynı değildir. Çocukların ortak birçok yönü vardır, çünkü onlar insanlardır ve hepsi genç insanlardır, fakat aynı zamanda önemli farklılıklar da vardır. Paylaştığımız şey bizi insan yapar, ama biz nasıl farklılaşırız bizi birey yapar. Çok az farklılaştırılmış ya da hiç öğretilmemiş bir sınıfta, sadece öğrenci benzerlikleri merkez sahneye çıkıyor gibi görünüyor. Farklılaşmış bir sınıfta, ortaklıklar kabul edilir ve üzerine inşa edilir ve öğrenci farklılıkları da öğretme ve öğrenmede önemli öğeler haline gelir.
En temel düzeyde, farklılaştırıcı öğretim, sınıfta neler olup bittiğini “sallayarak” anlamına gelir, böylece öğrencilerin bilgi edinme, fikirleri anlama ve öğrendiklerini ifade etme gibi birçok seçeneği vardır. Başka bir deyişle, farklı bir sınıf, içerik edinmek, fikirleri işlemek veya anlamlandırmak ve her öğrencinin etkili bir şekilde öğrenebilmesi için ürünler geliştirmek için farklı yollar sağlar.
Birçok sınıfta, öğretme ve öğrenmeye yaklaşım farklılaştırıldığından daha fazladır. Örneğin, 1. sınıf öğrencileri bir hikayeyi dinleyebilir ve daha sonra hikayenin başlangıcı, ortası ve sonu hakkında resim çizebilir. Elemanların farklı yönlerini çizmeyi tercih etmelerine rağmen, hepsi aynı içeriğe sahip olurlar ve hepsi aynı anlamda mantıklı veya işlemsel aktiviteye katılırlar. Bir anaokulu sınıfının tüm öğrencilerin bir hafta içinde aynı aktiviteleri tamamlamak için ziyaret ettiği dört merkez olabilir. Beşinci sınıf öğrencileri, kesirler hakkında aynı açıklamaları dinleyebilir ve aynı ödevleri tamamlayabilirler. Ortaokul veya lise öğrencileri, bilim veya tarihteki bir konuyu anlamalarına yardımcı olmak için bir konferans ve video aracılığıyla oturabilirler. Hepsi aynı bölümü okuyacak, aynı laboratuarı veya bölüm sonu sorularını tamamlayacaklar, ve aynı testi yapın – hepsi aynı zaman çizelgesinde. Bu sınıflar tanıdık, tipik ve büyük ölçüde farklılaşmamışlardır.
Çoğu öğretmen (öğrenciler ve velilerin yanı sıra) bu sınıfların açık zihinsel imgelerine sahiptir. Yıllar boyunca farklılaştırılmamış eğitimden geçtikten sonra, farklı bir sınıfın neye benzeyeceğini ve nasıl hissettiğini hayal etmek çoğu zaman zordur. Eğitimcilerin merak ettikleri gibi, öğrencilerimizin farklı ihtiyaçlarını daha iyi karşılayabilmek için “tek boyutlu eğitimden” farklılaştırılmış eğitime geçiş yapabilir miyiz? Bu soruyu cevaplamak için öncelikle bazı yanlış algıları ortadan kaldırmamız gerekiyor.
Farklılaştırılmış Eğitim Nedir
Farklılaştırılmış talimat proaktif .
Farklılaştırılmış bir sınıfta, öğretmen farklı öğrencilerin farklı ihtiyaçlara sahip olduğunu varsaymakta ve proaktif bir şekilde “ele almak” ve öğrenmeyi ifade etmek için çeşitli yollar sunan dersler planlamaktadır. Öğretmenin, bazı öğrenciler için eğitime ince ayar yapılması gerekebilir, ancak öğretmen sınıftaki çeşitli öğrenci ihtiyaçlarını bildiği için ve buna göre öğrenme seçeneklerini seçtiği için, bu deneyimlerin çoğu öğrenci için uygun bir uyum sağlayacağı olasılıkları daha yüksektir. Etkili farklılaşma, tipik olarak, sınıftaki tüm öğrenenlerin ilgisini çekmek ve bunlara meydan okumak için yeterince sağlam olacak şekilde tasarlanmıştır. Tek-boyutta bir yaklaşımda, öğretmenin, amaçlanan bazı öğrenciler için bir dersin çalışmadığı belli olduğunda, reaktif ayarlamalar yapmalıdır.
Örneğin, tüm sınıf seviyelerindeki birçok öğrenci okuma ile mücadele eder. Bu öğrencilerin, yetkin okurların becerilerini geliştirmek için düzenli, yerleşik, yapılandırılmış ve desteklenmiş fırsatları olan bir müfredata ihtiyaçları vardır. Kısa vadede düşünceli ve yardımcı olabilse de, bir öğretmenin bir ödev için hem sözlü hem de yazılı yönergeler sağlaması için, öğrencilerin güven ile neleri okuyamayacaklarını duyabilmeleri için temel okuma problemlerinin azalması olası değildir. Öğretmen, belirli içerik alanında başarı için gerekli olan belirli okuma becerilerini edinmelerine yardımcı olacak proaktif planlar yapmadıkça.
Farklılaştırılmış öğretim nicelden daha nitelidir .
Birçok öğretmen yanlış bir şekilde farklılaştırılmış öğretimin bazı öğrencilerin daha fazla çalışma yapmasını ve diğerlerinin daha azını vermesi anlamına geldiğini varsayar. Örneğin, bir öğretmen ileri düzey okuyucular için iki kitap raporu ve okuyucularla mücadele için sadece bir tane olabilir. Ya da bir matematik öğrencisi sadece hesaplama problemlerini tamamlamak zorunda kalabilirken, ileri matematik öğrencileri hesaplama problemlerini ve birkaç kelime problemini tamamlarlar.
Bu farklılaşma yaklaşımları makul görünse de, genellikle etkisizdir. Bir kitap raporu, okuma sürecinin yanı sıra metni yorumlamada ek bir eşzamanlı destek olmadan zorlu bir öğrenen için çok talepte bulunabilir. Ya da kitapta neler yaşandığını tam olarak bilen bir öğrenci, üç sayfalık bir rapor yazarak bunalmış olabilir. Bir kitap raporunun ileri düzey okuyucular için “çok kolay” yazılması, aynı şeyin “iki katına” çıkmanın sadece bu soruna çözüm getirmesi değil, aynı zamanda ceza gibi görünmesidir. Bir matematik becerinin ustalığını kanıtlamış olan bir öğrenci, bu beceriyi ve bir sonraki beceri ile çalışmaya başlaması gerekenleri uygulamayı bırakmaya hazırdır.
Farklılaştırılmış öğretim değerlendirmede köklenir .
Öğretme ve öğrenme yaklaşımlarının öğrenciler için iyi bir eşleşme olması gerektiğini bilen öğretmenler, öğrencilerini daha iyi tanımak için her fırsatı ararlar. Bireyler, sınıf içi tartışmalar, öğrenci çalışmaları, gözlem ve resmi değerlendirmeyle, her bir öğrenci için neyin işe yaradığına dair kavrayış elde etmenin yolları olarak görüşmeler görürler. Öğrentikleri şey, her öğrencinin potansiyelini ve yeteneklerini en iyi şekilde kullanmalarına yardımcı olacak şekilde bir yapım çalışması için bir katalizör haline gelir.
Farklılaştırılmış bir sınıfta, değerlendirme, ağırlıklı olarak, birimin sonunda “kimin aldığını” belirlemek için gerçekleşen bir şey değildir. Teşhis ön değerlendirmesi rutin olarak ünitenin hedefleri ile ilgili olarak bireylerin özel ihtiyaçlarına ve ilgilerine ışık tutmak için bir birim olarak başlar. Ünite boyunca, sistematik olarak ve çeşitli şekillerde, öğretmen öğrencilerin öğrenmeye hazır olma seviyelerini, ilgi alanlarını ve öğrenme yaklaşımlarını değerlendirir ve daha sonra öğrencilerin ihtiyaçlarının en iyi anlaşılmasına dayanarak öğrenme deneyimleri tasarlar. Nihai ürünler veya “nihai” ya da özetleyici değerlendirmenin diğer yolları, her öğrencinin birimin dersi boyunca öğrendiklerini en başarılı şekilde paylaşması için bir yol bulma amacı ile birçok form alır.
Farklılaştırılmış öğretim İçerik, süreç ve ürüne çoklu yaklaşımlar uygular .
Tüm sınıflarda, öğretmenler en az üç müfredat unsuruyla ilgilenir: (1) içerik – giriş, öğrencilerin ne öğrendiği; (2) süreç – öğrencilerin fikir ve bilgi edinme hakkında gittikleri; ve (3) ürün — çıkış veya öğrencilerin öğrendiklerini gösterdikleri. Bu unsurlar, Bölüm 12, 13 ve 14’te derinlemesine ele alınmıştır.
Bu üç unsuru farklılaştırarak, öğretmenler öğrencilerin öğrendiklerini, nasıl öğrendiklerini ve öğrendiklerini nasıl gösterdiklerini farklı yaklaşımlar sunar. Ne farklı yaklaşımlar ortak noktası ise kurulan öğrenme hedefleri olan tüm öğrencilerin büyümeyi teşvik etmek ve ilerleme hızında katılmak ve diğer bir bütün ve tek tek öğrenciler olarak sınıfın hem öğrenilmesini ilerlemek için gerekli destekler için hazırlanmış olmasıdır.
Farklılaştırılmış öğretim öğrenci merkezlidir .
Farklılaştırılmış sınıflar, öğrenme deneyimlerinin öğrencilerin ilgisini çeken, ilgilendikleri ve ilgi duydukları zaman en etkili oldukları önermesiyle hareket ederler. Bu önermenin bir sonucu olarak, tüm öğrenciler her zaman aynı ilgi çekici, ilgi çekici ve ilgi çekici olanları öğrenme yollarını bulamayacaklardır. Ayrıca, farklılaştırılmış öğretim sonradan bilgi, beceri ve anlayışlar önceki bilgi, beceri ve üzerine inşa edilmesi gerektiğini kabul ediyor anlayışlarla-ve tüm öğrencilerin belli bir soruşturmanın başlangıcında aynı öğrenme temellerini sahip olduğunu. Akademik olarak farklı sınıflarda eğitimi farklılaştıran öğretmenler, tüm öğrenciler için uygun şekilde zorlu öğrenme deneyimleri sağlamaya çalışırlar. Bu öğretmenler, bazen bazı öğrencilere meydan okumayan bir görevin, diğerlerine karşı sinir bozucu bir şekilde karmaşık olduğunu fark eder.
Ayrıca, farklılaşan öğretmenler, öğrencilerin öğreniciler olarak ajans geliştirmelerine yardımcı olma ihtiyacını anlıyor. Bazen büyük sınıflarda, bir öğretmenin, öğrencilere kendi kendilerine düşünmek için rehberlik etmekten ziyade, öğrenmede önemli bir sorumluluk kabul etmelerini ve yaptıkları işte gurur duymalarını sağlamaktan çok, öğrencilere anlatmaları daha kolay olur. Farklılaşmış bir sınıfta, öğrencilerin büyümelerine fayda sağlayacak kararları alma ve değerlendirme konusunda aktif olmaları gerekir. Öğrencilerin akıllı çalışmalarını öğretmek ve sınıf başarısı için sorumluluklarını paylaşmak, öğretmenlerin günün çeşitli bölümleri veya bireyler ile çalışabilmelerini sağlar, çünkü öğrenciler kendilerini yönlendirir. Ayrıca öğrencileri şimdi ve gelecekte yaşam için daha iyi hazırlar.
Farklılaştırılmış öğretim, tüm sınıf, grup ve bireysel eğitimin bir karışımıdır .
Tüm sınıflarda, etkili ve verimli bir seçim olduğunda tüm sınıflarda zaman vardır. Örneğin, ortak anlayışlar oluşturmak için yararlıdır ve bir topluluk duygusu yaratabilecek paylaşılan tartışma ve gözden geçirme fırsatı sunar. Şekil 1.1’de görüldüğü gibi, farklı bir sınıftaki öğretim modeli, dalgalı bir çizginin ayna görüntüleri ile temsil edilebilir; öğrenciler, bir çalışmaya başlamak için tüm grup olarak bir araya gelirler, küçük gruplarda veya bireysel olarak öğrenmeye devam etmek için hareket ederler. Daha fazla çalışma için tekrar taşınıyor ve ek araştırma için plan yapıyor, tekrar paylaşmak için tekrar bir araya geliyoruz.
Şekil 1.1. Farklılaştırılmış Sınıfta Öğretim Akışı
Farklılaştırılmış öğretim “organik” ve dinamik .
Farklılaşmış bir sınıfta, öğretim evrimseldir. Öğrenciler ve öğretmenler birlikte öğrenenlerdir. Öğretmenler konuyla ilgili daha fazla bilgi sahibi olabilirken, sürekli olarak öğrencilerin nasıl öğrendiklerini öğreniyorlar. Öğrencilerle devam eden işbirliği, öğrencilerin öğrenme fırsatlarını iyileştirmek için gereklidir. Öğretmenler, öğrenen ve öğrenen arasındaki eşleşmeyi izler ve garantili olarak ayarlama yapar. Öğretmenler bazen öğrenci / öğrenim maçının idealden daha az olduğunun bilincindeyken, sürekli olarak ayarlamalar yapabileceklerini anlıyorlar. Bu, farklılaştırılmış öğretimin, bir ödevin tüm öğrencilere iyi hizmet verdiğinin altını çizen, öğretme tarzından daha etkili öğrenci / öğrenim eşleşmelerine yol açmasının önemli bir sebebidir.
Dahası, farklı bir sınıftaki öğretmenler kendilerini “öğretimi zaten farklılaştıran” biri olarak görmezler. Daha ziyade, her saat öğretimin ve sınıfta her gün sınıfın öğrenenler için daha iyi bir ortam yaratması için bir yol daha ortaya çıkarabileceğinin farkındadırlar. Bu tür öğretmenler farklılaşmayı “bir strateji” olarak ya da bir zamanlar ya da fazladan zaman olduğunda yapacak bir şey olarak görmüyorlar. Aksine, sınıfta bir yaşam şeklidir. Farklılaşma için bir reçete aramaz veya takip etmezler; bunun yerine, her bir öğrenciye ulaşmak için ne gerekiyorsa onu yapmak için kendi mesleki içgüdülerine ve bilgi tabanına sahip bir dizi kaynaktan farklılaşmayı öğrenebilecekleri şeyleri birleştirirler
AVANTAJLARI
- Çocuğun ihtiyaçlarına cevap verdiği için öğrencinin gelişimindeki ilerleme daha hızlı olmakta,
- Bireyselleştirilmiş eğitim ile çocuğa özel program hazırlandı,
- Hazırlanan programda eksikler süreç içinde hızlı olarak gözlemlenip hemen müdahale edildi,
- Çocuktaki gelişimle ilgili daha özel gözlemler yapılacağı için aile daha doğru bir şekilde bilgilendirilip yönlendirildi.
- Tüm öğrenciler programda alınmış olan hedeflere ulaşmış oldu.
- Çocuğa özel bir program uygulandığı için çocuğun gelişimi özel olarak değerlendirilir.
- Bir sonraki basamağın planlabilmesi için öğretmene yardımcı oldu.